Dağlık Kilikia’da Antik Dönem’de Kentleşme ve Kırsal Yerleşimler Arkeolojik Yüzey Araştırması Mersin Üniversitesi'nden Prof. Dr. Ümit AYDINOĞLU başkanlığında Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü'nün izniyle sürdürülmüştür. 

Bu araştırma, coğrafi ve tarihsel olarak belirli bir bölgeyi kapsamaktadır. Burası, Dağlık Kilikia bölgesinin doğusunda yeralmaktadır. Hellenistik Dönemde bu alanda bir tapınak devlet egemenliğinin olduğu ve bu bölgenin Olba Territoriumu olarak adlandırıldığı, Diokletianus Dönemiyle birlikte bu alanın Isauria eyaleti olduğu bilinir. Günümüzde ise Mersin ili Silifke ve Erdemli ilçeleri arasında kalan cografyayı kapsamaktadır. Buradaki iki nehir Territorium’un sınırlarını belirler. Kalykadnos (Göksu) ve Lamos (Limonlu) nehirleri arasında kalan bölge içerisinde çeşitli dönemlere ait çok sayıda yerleşim bulunmaktadır.

Territorium’un içinde yer aldığı Dağlık Kilikia bölgesi, sahip olduğu uzun kıyılarıyla, Güney Anadolu sahillerinin bir bölümünü oluşturmanın yanısıra, Doğu Akdeniz için önemli bir konumda bulunmaktadır. Doğu Akdeniz’de sahip olduğu bu stratejik önemi göz önüne alındığında, kentleşme açısından oldukça gelişmiş bir bölge olmasını beklemek yanlış olmaz. Bununla birlikte, bölgenin kuzey sınırını oluşturan Toros dağlarının kıyıya paralel gitmesi nedeniyle, geniş alanların bulunmaması ve dağlık coğrafya bu bölgedeki kentleşmeyi etkilemiştir. Tarihsel ve arkeolojik veriler bu alanda MÖ 2. yüzyıl başlarından itibaren taş mimarinin görülmeye başladığına işaret ederler. Bu mimari hareketliliğin Geç Antik Döneme kadar devam ettiği, arazideki çok sayıda iyi korunmuş durumdaki arkeolojik kanıttan bilinmektedir.